Pafund herë Hashim Thaçi deklarohej se në takim e radhës në Washington se do ta heqim Serbinë qafe njëherë e mirë. Se, “Marrëveshja Finale” është gati dhe se njohja e pavarësisë së Kosovës nga Serbia e ulësja në OKB është duke na pritur. Do të jetë e dhimbshme thoshte asokohe, por do të jetë finale për të dyja palët. Njësoj, kohëve të fundit edhe vartësi i tij, Avdullah Hoti, shprehej i bindur e i palëkundur në njohjen reciproke.

Me 4 shtator risi ishte vetëm vendi ku u nënshkruan zotime. Padyshim, edhe që delegacioni i Kosovës ia mundësoi Vuçiqit të duket i moderuar e pro-amerikan duke e futur në “Dhomën Ovale”.

Por çfarë ndodhi atë ditë? Kosova vazhdoi të jetë më shumë temë e diskutimit sesa palë në dialog. Një mori e pikave të zotimeve ishin të nënshkruara shumë kohë më herët e disa të tjera duken vështirë të implementuara. Aty, delegacioni i Kosovës hoqi dorë nga shtetësia e Kosovës dhe po bëhet përpjekje titanike që ta ndajnë ekonominë nga politika. Thua se këto nuk janë pikërisht e njëjta gjë. Problemi i Kosovës me Serbinë është problem politik sepse është edhe problem ekonomik. Madje, problem ekonomik është pikërisht sepse është problem tërësisht politik.

Në konferencën e sotme, ish-zëvendësministri i Infrastrukturës, z. Avni Zogiani, dekonstruktoi zotimet e kësaj date në një pikë shumë komplekse. “Në dokumentin për palën kosovare” – thotë z. Zogiani- “thuhet se autostrada do lidhë Prishtinën e Beogradin, kurse në dokumentin për palën serbe, thuhet se kjo autostradë lidh Prishtinën me Nishin. Këto dy versione kanë një dallim të madh mes vete, sepse duhet qartësuar nëse kjo lidhje multimodale, në këtë rast hekurudhë e autostradë, ka apo jo takim me korridorin Orient-East-Mediterranean. Nuk duhet të harrojmë që Serbia për t’u bërë atraktive për Orient/East-Med Corridor duhet që ajo të ofrojë garanci që lidhja e saj e nxjerrë këtë korridor në Durrës dhe në Mal të Zi.”

Kësisoj, pra, çfarë ka bërë delegacioni nga Kosova është që vendin tonë e ka kthyer në tranzit të këtij kalimi. Vlera e vetme për këtë do të ishte nëse Kosova dhe Shqipëria pas saj dalin/kyçen në Orient/East-Med, e kjo varet nga Serbia, e cila deri tani thotë ju lejoj deri në Nish.

Dje morëm lajmin që pas Internacionalës Socialiste, tashmë edhe Aleanca Progresive e ka pranuar Lëvizjen VETËVENDOSJE! si pjesë të sajen. Kjo Aleancë është bashkim i subjekteve, më të mëdha botërore, të socialdemokratëve, socialistëve dhe progresistëve.

Vlerat e saja janë bashkëpunimi për Liri, Drejtësi e Solidaritet; që ta bëjmë shekullin XXI një shekull të progresit demokratik, shoqëror e ekologjik; përveç progresit shoqëror, Aleanca Progresive zotohet që edhe ta mbrojë këtë progres kundër kundërshtarëve autoritarë dhe reaksionarë të cilët në mënyrë agresive vënë në dyshim vlerat tona të përbashkëta. Gjithashtu, të kundërshtojë populizmin e djathtë që ndjek një politikë ndarjeje, nxit urrejtje dhe frikë e promovon margjinalizimin dhe izolimin.

Në konferencën e sotme, kryetari, z. Albin Kurti, bashkë me sekretarin për Marrdhënie me Jashtë, z. Kreshnik Ahmeti e kumtuan këtë arritje të madhe për subjektin tonë, por edhe për të gjithë vendin. Aleanca Progresive, me të gjitha vlerat e saja ka parë te Lëvizja jonë fuqinë organizative e intelektuale për të kontribuar e për ta përmisuar vendin.

Në fjalën e tij, z. Ahmeti, bëri të ditur që: “Në mbledhjen e djeshme, Bordi i Aleancës Progresive, i përbërë nga afër 100 anëtarë që përfaqësojnë subjekte politike e organizata partnere, ka votuar unanimisht për pranimin e Lëvizjes VETËVENDOSJE! në këtë platformë ndërkombëtare.” E, në këtë organizatë ka edhe shumë subjekte të cilat vijnë nga vendet ku nuk e kanë njohur pavarësinë e Republikës së Kosovës. Kësisoj, kjo platformë është shumë e vlefshme e mundësi e madhë që ne të lobojmë për njohje të reja e të krijojmë lidhje diplomatike me këto vende.

Por, Kosova është në gjendje të rëndë. Prandaj edhe angazhimi ynë nuk ndalet. Si në qeveri, po ashtu edhe në opozitë, paradoksalisht, si subjekti më i madh, anëtarësimet në organizata të tilla na mundësojnë që të marrim të gjithë përvojen e vendeve të zhvilluara. Në fjalën e tij, kryetari Kurti theksoi edhe që: “Ne duam të krijojmë vende të mira pune dhe të luftojmë papunësinë, për të siguruar shpërndarjen e barabartë të të ardhurave ose rishpërndarjen e pasurisë, e ta garantojmë barazinë gjinore. Demokracia është çelësi për liri dhe dinjitet. Ideja jonë për një shoqëri të lirë, të hapur, gjithëpërfshirëse dhe të përbashkët është një ide e fuqishme.”

Puna jonë po vazhdon. Rikthimi në qeverinë e mirë përveç që është i pashmangshëm, është edhe më se i domosdoshëm. Kurse, ne jemi të përkushtuar ndaj kohezionit shoqëror dhe drejtësisë sociale. Progresin e interpretojmë si solidaritet i të fortit me të dobëtin dhe mbrojtjen e ndërsjelltë ndaj rreziqeve kryesore në jetë. Së bashku do të krijojmë punë të denjë dhe të drejta për punëtorët sepse jemi të vendosur në luftën kundër varfërisë, shfrytëzimit, krimit e keqpërdorimeve.

Sot, Lëvizja VETËVENDOSJE! mbajti një konferencë për media, ku deputeti Hajrulla Çeku foli për zotimet e delegacionit të z. Hoti në Uashington në lidhje me kishat ortodokse në Kosovë.

Deputeti Harjulla Çeku theksoi faktin se garancitë për mbrojtjen e kishave dhe manastireve ortodokse në Kosovë janë të përfshira në të paktën gjashtë ligje përbrenda kushtetutës së Kosovës, dhe se hapja e kësaj teme nga delegacioni ynë në Uashington është pranim që ekzistojnë probleme që ende duhet zgjidhur në këtë aspekt duke nxitur nevojën që Kosova duhet të jap edhe më shumë në këtë drejtim.

“Një nga detajet e dëmshme të zotimeve për këtë çështje në Uashington është zotimi i Hotit për zbatimin e vendimeve gjyqësore dhe kushtetuese, pasi që Kosova e ka të sanksionuar qartë se si i zbaton vendimet e Gjykatës Kushtetuese. Ne mendojmë që nuk ka pasur asnjë nevojë që për çështje të natyrës kushtetuese të trajtuara nga Gjykata Kushtetuese të ketë diskutime ndërkombëtare politike, e aq më pak përballë Serbisë. Kishat ortodokse në Kosovë gëzojnë të drejta të avancuara mbi territorin e pronës së tyre, të cilat janë të kodifikuara në Kushtetutën dhe ligjet e vendit. Kjo e bën Kosovën një nga vendet me sistemin më të avancuar për garantimin e këtyre të drejtave”.

Çeku tha se nuk guxojmë t’i harrojmë krimet e Serbisë, por as rolin e Kishës Ortodokse Serbe në luftën e Kosovës.

Kisha ishte e përfshirë drejtpërdrejtë, madje klerikët e saj i kanë bekuar ushtarët e paramilitarët serbë që janë nisur për të kryer masakra në Kosovë. Nuk guxojmë të harrojmë as shkatërrimin e trashëgimisë kulturore, kryesisht asaj islame, gjatë luftës së Kosovës. Serbia asnjëherë nuk ka kërkuar falje për këto krime kundër njerëzimit, e as që bëhet fjalë per dëmshpërblim. Kisha Ortodokse Serbe nuk është distancuar asnjëherë nga këto veprime, as nuk ka kërkuar falje, e për fat të keq, jo rrallë vazhdon me retorikë raciste ndaj shqiptarëve.”

Ai përmendi faktin që Kisha Ortodokse i gëzon të gjitha të drejtat dhe kërkon respektim të Kushtetutës ndërkohë që nuk e njeh atë e as shtetin e Kosovës. Foli për pengesat e vazhdueshme që i shtron Kisha Ortodokse Serbe për autoritetet tona të trashëgimisë kulturore.

“Kisha pengon edhe qasjen e qytetarëve, pengon edhe projektet për të mirën e komunitetit. Kisha Ortodokse Serbe nuk e njeh shtetin e Kosovës, edhe pse të gjitha garancitë kushtetuese, ligjore dhe institucionale që i gëzon sot burojnë nga Plani i Ahtisaarit. Pra të drejta që do të duhej t’i gëzonin duke e pranuar shtetin e Kosovës. Për fat të keq, sot Kisha Ortodokse Serbe kërkon zbatim të njëanshëm të Kushtetutës, d.m.th. këtë e pret vetëm nga institucionet e Kosovës, ndërsa ajo vet nuk e njeh as Kushtetutën as shtetin. Prandaj, edhe në rrafshin negociator, pyetja që shtrojmë ne është pse duhet të rëndohet edhe më tej kjo çështje. Çka ka mbetur pa i dhënë Kishës Ortodokse Serbe, dhe pse duhet të ngritet kjo çështje sërish në nivele kaq të larta diplomatike ndërkombëtare. A është ky paralajmërim se po hapet Plani i Ahtisaarit dhe se do të hapet çështja e eksterritorialitetit sërish me kërkesa edhe me të avancuara nga ana e Serbisë”, tha Çeku.

Z. Hoti nuk po na tregon se cila ka qenë përgjigja që e kanë dhënë në takime dhe cilat do të jetë përgjigjet në takimet e radhës, sepse qartësisht kjo temë do të jetë aty, tashmë në negociatat në Bruksel. Duke pranuar tema të këtilla, madje duke i përfshirë ato në dokumente e zotime, delegacioni ynë ka pranuar që paska probleme që duhet të zgjidhen lidhur me pronën dhe garancitë për kishat dhe manastiret ortodokse.”

Në fund të fjalës së tij, deputeti Çeku foli për angazhimin e brendshëm dhe të jashtëm të Kosovës sa i përket kësaj teme.

“Në negociata me Serbinë ne duhet të kërkojmë që artefaktet e koleksionit të grabitur arkeologjik dhe etnologjik, pjesë e fondit publik muzeor të Kosovës, të kthehen në Kosovë. Konventat ndërkombëtare janë shumë të qarta dhe rigoroze, prandaj pasuria kulturore duhet t’i kthehet vendit të origjinës. Gjithashtu, në vend se të pranojmë kërkesa të pakuptimta në raport me kishat ortodokse, ne duhet të angazhohemi për anëtarësim në UNESCO dhe organizatat e tjera të specializuara të trashëgimisë kulturore. Në dimensionin e brendshëm, ne duhet të angazhohemi për fuqizimin e dialogut të brendshëm me klerin ortodoks në Kosovë për mbrojtjen dhe menaxhimin efektiv të kishave ortodokse, që gëzojnë statusin e asetit të mbrojtur të trashëgimisë kulturore. E gjithë kjo duhet të funksionojë brenda sistemit kushtetues dhe institucional të Kosovës”, tha Çeku për fund.

1. Kuvendi i Republikës së Kosovës nuk e ka autorizuar dhe nuk i ka dhënë leje Avdullah Hotit që të bëj zotime të tilla të njëanshme lidhur me marrëdhëniet e Kosovës me Serbinë. Kuvendi i Kosovës nuk mbështet zotimet e tij të njëanshme që kanë të bëjnë me pikat për normalizimin ekonomik në mes të Kosovës dhe Serbisë, të nënshkruara më 4 shtator 2020 në Washington DC.

2. Kuvendi i Republikës së Kosovës nuk mbështet kurrfarë bisedime a dialogu që rikthejnë çështjen e Asociacionit të Komunave me shumicë serbe në Kosovë si temë. Asnjë zyrtar i Republikës së Kosovës nuk ka kompetenca apo autorizime dhe nuk i lejohet që të bisedojë për këtë çështje.

3. Ujmani si liqen artificial, është pronë dhe aset tërësisht i Republikës së Kosovës, i ndërtuar me fonde të Kosovës dhe menaxhohet nga Kosova. Si i tillë Ujmani dhe asnjë aset a pronë tjetër e Republikës së Kosovës kudo që ndodhet ajo, nuk mund të negociohet.

4. Republika e Kosovës nuk merr pjesë në asnjë nismë apo aranzhim apo marrëveshje, përfshirë dhe atë të bërë në Novi Sad në vitin 2019, që synon treg të përbashkët me disa nga vendet e Ballkanit perëndimor, duke qenë se Serbia nuk e njeh Republikën e Kosovës dhe ka si synim zgjerimin e ndikimit në politikën e brendshme të disa prej shteteve të këtij rajoni.

Sot, Zyra e Presidentit ka lëshuar një komunikatë për media ku e ka cilësuar si të rrezikshme dhe të dëmshme idenë e diskutimit për ”Zajednicën” nga Avdullah Hoti në Bruksel. Në këtë komunikatë kërkohet që Kuvendi ta ndalojë kryeministrin që të negociojë për çështje të brendshme, përmes një rezolute, anipse një rezolutë e tillë është votuar nga Kuvendi në mars të këtij viti.

Nëse ”Zajednica” paraqet rrezik për Republikën e Kosovës, gjë që është krejt e vërtetë, atëherë presidenti Thaçi duhet të bëjë së paku tre gjëra: të distancohet dhe marrë përgjegjësi për marrëveshjen e prillit 2013, që është themeli i ”Zajednicës” e që e nënshkroi si kryeministër; të marrë përgjegjësi për ”Zajednicën” e gushtit 2015 të nënshkruar nga kryeministër Isa Mustafa i shoqëruar nga vet Hashim Thaçi si zëvendëskryeministër dhe ministër i Punëve të Jashtme dhe garantonte se ajo ishte në përputhje me Kushtetutën ndërkohë që më vonë doli se ajo e shkelë atë në së paku 23 nene të saj; dhe, të japë përgjegjësi për nënshkrimin e tij në letrën ku FSK-së i ndalohet kalimi në veri të vendit.

Ky reagim i presidentit sot, nuk është asgjë tjetër pos pafytyrësi dhe përpjekje që të simulojë opozitarizmin. Pra, ai po shtiret, po e luan rolin, vetëm sa për të mbetur edhe pak në skenën politike, dhe për ta faktorizuar veten ndërkombëtarisht. A i ka numëruar Thaçi sa rezoluta të tilla ka pasur, e sa janë shkelur nga vetë personi që është president? Ai vetë, në cilësinë e kryeministrit bashkë me Daçiqin hodhën themelet e ”Zajednicës”, që më pas e ndalëm me protesta mbarëqytetare.

Kjo kundërshti mes Thaçit e Hotit është kundërshti e rreme e dy anëve të së njëjtës medalje. Është kundërshti e ndarjes direkte të Kosovës me atë të bosnjëzimit për t’u ndarë më vonë. Dallimi i tyre është vetëm kohor. Ata që thonë se ”Zajednica” është obligim në fakt janë duke negociuar ndarjen. Ndërsa kinse-kundërshtarët e tyre, opozita e simuluar, të cilët ka kohë që kërkojnë ndarje, sot thërrasin kundër “Zajednicës” që e krijuan vetë. Njëjtë si hajni kur thërret “kapeni hajnin”.

”Zajednica” cenon rëndë rendin kushtetues dhe unitaritetin e shtetit. Ajo është e dëmshme dhe rrjedhimisht e papranueshme, dhe nuk mund të zbatohet në Republikën e Kosovës e aq më pak të sillet nga një qeverisje e paligjshme. Por Thaçi është baba i “Zajednicës”, e jo kundërshtar i saj. Si themelues i kahmotshëm, atij vetëm i ka mbetur merak pse nuk është ai implementuesi, por kryeministri i tij kukull.

Qytetarët e Republikës së Kosovës, opinioni mbarëshqiptar, Lëvizja VETËVENDOSJE! dhe studiues të fushave të ndryshme kanë qenë në mënyrë konsekuente kundër marrëveshjeve që kanë rrudhur territorin dhe cenuar sovranitetin e vendit. Ne kemi kundërshtuar ”Zajednicën” Thaçi-Daçiq 2013 dhe atë Mustafa-Thaçi – Vuçiq- Daçiq 2015 sepse janë kundër rendit kushtetues dhe Republikës. Gatishmëria e kryeministrit të paligjshëm për ta ringjallur projektin famëkeq të Serbisë do të kundërshtohet siç janë kundërshtuar përpjekjet e padronëve të tij e që janë pikërisht këta nënshkrues.

Qeveria e paligjshme, përmes zotimeve të Hotit në Uashington, hoqi dorë nga anëtarësimi në organizata të rëndësishme ndërkombëtare si në Këshillin e Evropës, Asociacioni Evropian për Sigurimin e Cilësisë në Arsimin e Lartë (ENQA), në Organizatën Botërore të Shëndetësisë (OBSH), në UNESCO, Interpol, Europol, në Kartën e Adriatikut e madje edhe nga NATO. Kjo është në kundërshtim me deklaratën e pavarësisë, përbën shkelje të nenit 17 të Kushtetutës së Republikës së Kosovës dhe është rast i pashembullt në marrëdhëniet ndërkombëtare, potencuan deputetja Fitore Pacollidhe ish zv. ministri i Mbrojtjes, Enver Dugolli, në konferencën e sotme për media që u mbajt në zyrën e Lëvizjes VETËVENDOSJE!.

Deputetja Fitore Pacolli kujtoi që procesi i zgjerimit të legjitimitetit ndërkombëtar dhe përforcimit të shtetësisë së Kosovës përmes anëtarësimit në organizata ndërkombëtare ka degraduar në vazhdimësi. Ajo tha se zotimi i fundit i Hotit në Uashington është një fusnotë e dytë.

“Kjo pikë e zotimeve është tani një fusnotë e dytë edhe më e dëmshme se e para. E para reduktoi anëtarësimin e Kosovës në organizata ndërkombëtare nga shteti sovran e me të drejta të barabarta me shtetet tjera në anëtarësim të Kosovës me fusnotë. E dyta pamundëson anëtarësimin si dhe bllokon avancimin e shtetit të Kosovës në shumë dimensione duke filluar nga çështjet e sigurisë dhe mbrojtjes, drejtësisë penale e civile, financiare, të mjedisit, energjisë, arsimit e të shëndetësisë deri tek çështjet infrastrukturore dhe rrugore, hekurudhore dhe ajrore”, theksoi ajo.

Zotimi i Hotit për të hequr dorë nga anëtarësimi në organizata ndërkombëtare, sipas Pacollit, rrezikon ta vejë në pikëpyetje statusin e Kosovës në organizatat ku tashmë është anëtarësuar si dhe të pamundësojë avancimin dhe fuqizimin e rolit të shtetit të Kosovës në këto organizata.

Enver Dugolli vuri në dukje hipokrizinë e radhës të kësaj qeverie të paligjshme, e cila në mbledhjen e saj të fundit morri vendim për formimin e një grupi të nivelit të lartë ndërinstitucional për avancimin e rrugës integruese të Kosovës drejt NATO-s. Dugolli tha se pas zotimit në Uashington për të hequr dorë nga anëtarësimet në organizata ndërkombëtare të gjithë e kanë parë që kjo qeveri e paligjshme nuk është e interesuar ta avancojë ose anëtarësoj[ Kosovën në organizma ndërkombëtarë, e aq më pak në NATO.

Sipas Dugollit me zotimin e Hotit për ta pezulluar procesin e anëtarësimit është dëmtuar rrugëtimi i Kosovës drejt Aleancës Veri-Atlantike (NATO). 
“Është dëmtuar pjesëmarrja jonë në iniciativën e Kartës së Adriatikut, apo siç njihet edhe si A5, në të cilën me përkrahjen e madhe të Shqipërisë, Kroacisë dhe Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Kosova mori statusin e vëzhguesit që nga viti 2014. Tani, kur edhe pritej avancimi i statusit të Kosovës në shtet anëtar të kësaj iniciative, pa pritur Hoti nënshkroi zotimin për mos aplikim. Dhe tani, pa fije turpi, Hoti mundohet të na hedh hi syve për gjoja interesimin e tij të madh për avancimin e Kosovës dhe integrimin e saj në NATO. Dëmtoi gjithashtu edhe pozicionin e Kosovës në iniciativën e RACVIAC-ut ku Kosova ka një status specifik i cili me ndihmën e miqve do mund të shfrytëzohej  për anëtarësim të plotë. Prandaj, edhe këtu kemi një ngrirje e cila fillimisht u tha se do jetë një vjeçare.”

“Puna më e mirë dhe më e frytshme që do duhej të ndodhte, është largimi sa më i shpejtë i kësaj qeverie e cila me veprimet e veta të dëmshme jo që po na ofron me NATO-n, por është duke na larguar gjithnjë e më shumë. Prioritet i yni do duhej të ishte avancimi dhe jo bllokimi, investimi në kapacitete dhe jo keqpërdorimi e zhvatja. Serioziteti ndaj NATO-s tregohet jo duke bllokuar veten por duke kërkuar ndihmë dhe përkrahje në mekanizmat para anëtarësim siç është PfP (Partneritet për Paqe), e deri te mbështetja për anëtarësimin e plotë në iniciativat rajonale të sigurisë”, përfundoi Dugolli. 

Mbrëmë, pas mesnate morëm lajmin e trishtë për ndarjen fizike të artistit të dashur, veprimtarit të çështjes kombëtare të orëve të rënda për vendin dhe deputetit përfaqësues në Kuvend, personifikim i njeriut punëtor, të dashur e të dinjitetshëm, Adem Mikullovci.

I angazhuar, i vendosur e në ballë të mbrojtjes të së drejtës për shtet e Republikë, Ademi do të ndodhej aty ku luhej fati i popullit dhe i Kosovës. I vetëdijshëm për momentin historik para të cilit gjendej Kosova, si delegat i atëhershëm i Kuvendit të Kosovës, më 2 korrik të vitit 1990 do të ishte bashkë me delegatët e tjerë që miratuan publikisht para Kuvendit të Kosovës deklaratën kushtetuese me të cilën Kosova shpallet njësi e pavarur dhe e barabartë si pararendëse e Republikës së parë të Kosovës.

Si artist, do të afirmonte lart artin shqiptar në skenë e në televizion, do të mbante gjallë shpirtin dhe frymën kulturore të shqiptarëve të Kosovës në kohët e rënda të viteve 90-ta të dëbuar nga teatri, nga televizioni e kinemaja.

Si pjesë e plejadës së aktorëve të ish-Teatrit Popullor Krahinor i Kosovës tash Teatrit Kombëtar i Kosovës, Adem Mikullovci ka pasur një karrierë me 45 role kryesore dhe 70 role në teatrore. Ai spikati në rolet më të dalluara në shfaqjet: “Duke pritur Godonë”,”Po shkoj për gjah”, “Njeriu që pa vdekjen me sy”, “Dashuria”, “Hotel Kashta”, “Fundi i botës”, “Miza në vesh”, “Erveheja” e të tjera. Mikullovci gjithashtu ishte regjisor i disa shfaqjeve në teatër, si: “Pas vdekjës”(Çajupi), “Mosha e bardhë”(D.Agolli), “Dan Shejtani”, “Engjulli i stacionit”, monodrama “Bihorasit”(dramatizim i veprës së autorit Q.Sijariq), “Ti mos u përziej”, etj. Pas largimit nga institucionet kulturore si pjesë e fushatës së regjimit të Milosheviqit, ai vazhdoi kontributin e tij të çmuar artistik me produksione televizive.

Pas çlirimit, si për të vendosur gjërat në vendin e tyre, Ademi ju rikthye krijimtarisë artistike me vrull edhe më të lartë. Krahas krijimtarisë artistike ai nuk pushoi së qenuri deri në çastet e fundit të jetës së tij një qytetar i angazhuar për të mirën e përbashkët. Si deputet i Kuvendit të Kosovës në legjislaturën e gjashtë, ai dha një kontribut të rëndësishëm.

Vdekja e Adem Mikullovcit është humbje e madhe jo vetëm për familjarët e miqtë, por edhe një humbje e pazëvendësueshme për komunitetin artistik, artin në përgjithësi dhe skenën ku vihej drejtësia përballë padrejtësisë, ndershmëria në vend të pandershmërisë, liria kundër okupimit dhe atdhedashuria përballë dorëzimit.

Lëvizja VETËVENDOSJE! ju shprehë ngushëllime të sinqerta familjes, miqve dhe të afërmve të Adem Mikullovcit, artistëve, të gjithë aktivistëve të Lëvizjes VETËVENDOSJE! dhe të gjithë qytetarëve të Republikës. Vepra dhe shembulli i tij do të na mbajnë përgjithnjë pranë tij e në rrugën e tij, kurse atë përgjithmonë në mesin e zemrat tona.

Sot, një delegacion i prirë nga Kryetari i Lëvizjes VETËVENDOSJE!, Albin Kurti, së bashku me anëtarë të kryesisë, deputetët të grupit parlamentar dhe aktivistë të Lëvizjes bënë homazhe në Teatrit Kombëtar në nderim të figurës së tij.

Kryetari i Lëvizjes VETËVENDOSJE!, z. Albin Kurti, ish ministri i Punëve të Jashtme dhe Diasporës, z. Glauk Konjufca, dhe asistentja ekzekutive e kryetarit, znj. Valë Gjonbalaj, sot gjatë ditës pritën në takim Përfaqësuesin Special të Norvegjisë për Ballkan, z. Arne Sannes Bjørnstad, dhe ambasadorin e Norvegjisë në Kosovë, z. Jens Erik Grøndahl.

Biseda përgjatë takimit përfshiu shumë tema. U diskutua mbi situatën tejet të rënduar me COVID-19 nga qershori e sëkëndejmi, dhe rrezikun e përkeqësimit me ardhjen e stinës së vjeshtës dhe dimrit. Bashkëpunimi ndërmjet dy vendeve është shprehur edhe në ndihmat e fundit me 20 respiratorë nga Norvegjia. Ndër çështjet e trajtuara ishte edhe situata gjeopolitike në Ballkan e më gjerë, dialogu me Serbinë dhe katër lëndët e adresuara nga VETËVENDOSJE! në Gjykatën Kushtetuese për të cilat po priten vendimet, si dhe përgatitjet që po bën Lëvizja për zgjedhjet e reja.

Në fund të takimit, Kryetari Kurti falenderoi Përfaqësuesin Special të Norvegjisë për Ballkan, z. Bjørnstad, dhe ambasadorin Grøndahl për përkrahjen e vazhdueshme dhe të parreshtuar të Norvegjisë ndaj Kosovës dhe u zotua për fuqizimin e bashkëpunimit mes dy vendeve.

Para fillimit të vitit të ri shkollor, Lëvizja VETËVENDOSJE! ka ftuar ministrin e Arsimit dhe Shkencës për të raportuar në Komisionin për Arsim, Shkencë, Teknologji, Inovacion, Kulturë, Rini dhe Sport, dhe po ashtu ka bërë kërkesë për interpelancë me ministrin në fjalë për këtë çështje. Kurse sot, në ambientet e jashtme të Kuvendit të Kosovës, Lëvizja VETËVENDSOSJE! organizoi edhe një konferencë për media ku deputeti dhe anëtari i Lëvizjes në komisionin për arsim, Fitim Uka foli për qasjen joserioze të kësaj qeverie karshi fillimit të procesit arsimor.

Uka tha se kjo qeveri e paligjshme nuk e ka prioritet arsimin andaj edhe s’ka se si të ketë plan të mirëfilltë për fillimin e procesit arsimor. Ai përmendi angazhimin e sinqertë të prindërve, mësimdhënësve, drejtorëve të shkollave për fillimin e procesit mësimor duke kujtuar edhe shqetësimet që ata kanë me gjithë këtë paqartësi që ka lindë për shkak të keqqeverisjes së paligjshme.

“Sinjali i parë dhe më i rëndësishmi që kjo qeverisje nuk e ka fare prioritet arsimin dhe nuk është serioze në këtë drejtim është shkurtimi i buxhetit për arsim (në kohë të pandemisë kur do të duhej të investohej edhe më shumë në fushën e arsimit dhe të mundësohej një proces mësimor normal) për 12.5 milionë euro”, tha Uka, duke kujtuar që arsyetimi i dhënë për këtë ishte se gjithçka ishte në rregull dhe mësimi do të filloj me datë 1 shtator, që nuk ndodhi sipas tij.

“Nuk e kemi të qartë se kur do të fillojë mësimi për klasat e niveleve 7, 8, 9, 10, 11, 12. Nuk e kemi të qartë nëse këto klasa do të fillojnë me skenarin A-B të kombinuar apo ashtu siç thotë edhe ky vendim me një skenar të tretë të cilin shkollat mund ta vendosin vetë, në dakordim me Drejtoritë Komunale të Arsimit. Prandaj, pyetja e natyrshme që shtrohet është ku ishin deri më sot këta që nuk ia dolën t’i identifikojnë të gjitha shkollat dhe potencialet e tyre për të filluar mësimin, dhe si është e mundshme që edhe sot një javë para fillimit të mësimit për këto klasa nuk e kemi të qartë se si do të jetë skenari?!”,

“Krahas kësaj papërgjegjësie totale të këtij ministri të arsimit kemi parë një angazhim të jashtëzakonshëm të stafit të shkollave duke filluar nga menaxherët, drejtorët e deri tek mësimdhënësit, nxënësit e prindërit, për të nisur një vit të ri shkollor. Por me të drejtë sot, shumë mësimdhënës ngrisin shqetësimet e tyre jo vetëm për shëndetin e tyre por edhe të nxënësve, sepse kjo qeverisje iu premtoi që do të marrë parasysh të gjitha ato raste që kanë sëmundje kronike dhe do t’i lirojë nga procesi i mësimdhënies. Por ja që sot as që diskutohet për to.”

Uka po ashtu foli edhe për mungesën e kushteve dhe mjeteve për ndjekjen e mësimit ‘online’, si dhe faktin që shumë mësimdhënës janë deklaruar që nuk kanë kompetencën e duhur për të aplikuar mësimin virutal. Ai vuri në dukje edhe paraqitjen e rrejshme e të rrezikshme kundër të gjitha rekomandimeve të IKSHP-së, të z. Hoti në përurimin e shkollave të reja sot, kur përplot objekte shkollore nuk gëzojnë as kushtet bazike për t’i plotësuar rekomandimet e IKSHPK-së.

Deputeti Uka theksoi që në këtë pikë ku është Kosova, duhet të ndjeken mësimet e shteteve të tjera që kanë filluar procesin mësimor. Kjo edhe mund të jetë e pamundshme me këtë qeveri të paligjshme që interesohet vetëm për kompromise e koncesione me Serbinë. Andaj deputeti Uka apeloi te nxënësit, mësimdhënësit, prindërit që të kujdesen, ruajnë dhe ta kenë në fokus shëndetin e tyre.

Lëvizja VETËVENDOSJE! sot mbajti konferencën e radhës në lidhje me zotimet e z. Hoti në Uashington. Gjatë saj, kryetari i Grupit Parlamentar të LVV-së, z. Rexhep Selimi dhe ish zëvendësministri dhe u.d. të ministrit të Punëve të Brendshme dhe Administratës Publike, z. Xhelal Sveçla folën mbi shkeljet kushtetuese dhe ato të sovranitetit si rezultat i zotimeve të 4 shtatorit.

Në fillim të konferencës për media, Rexhep Selimi tha se zotimet e Hotit, përkatësisht ajo në lidhje me pikën kufitare në Merdare, kanë implikime serioze në çështjen e kufirit në mes Kosovës dhe Serbisë. Ngashëm sikur në vitin 2011 me marrëveshjen e IBM-it, edhe tash, Qeveria e Kosovës në bisedime me Serbinë, është pajtuar që kufirin ndërshtetëror mes Kosovës dhe Serbisë të vazhdojë të trajtohet si kufi administrativ. Pra, Kosova ka të bëjë me një njeri që nga pozicioni i Kryeministrit të saj nuk e njeh kufirin shtetëror të vendit që qeveris. “Me këto zotime që nënshkroi Hoti, përveç humbjeve dhe dëmeve tjera që i solli Kosovës, kufirit shtetëror që ndan Kosovën dhe Serbinë i referohet si pikë e përbashkët e kalimit”, shtoi Selimi. Rrjedhimisht, duke e pranuar këtë pikë dhe duke e nënshkuar këtë dokument zotimesh, Hoti e ka zhbërë kufirin shtetëror.

Në anën tjetër, Xhelal Sveçla, në fjalën e tij tha se po vazhdojmë të jemi dëshmitarë të marrëveshjeve të njëpasnjëshme nga qeveritë e PLANI-it, e tash edhe zotime, ku Kosova duke bërë kompromise të vazhdueshme ndaj Serbisë po humb në substancë dhe sovranitet. Njëra nga këto zotime e fundit, ishte edhe funksionalizimi i pikëkalimit kufitar në Merdare, apo siç iu janë referuar në dokumentin e 4 shtatorit, pikëkalimi i përbashkët, duke evituar kështu terminologjinë ‘kufitar’ me kërkesë të palës Serbe; kërkesë kjo shumë lehtë e pranuar nga ky kryeministër jolegjitim dhe ilegal.

Marrëveshja e vitit 2011 kishte paraparë ndërtimin e tre pikëkalimeve kufitare në territorin e Kosovës dhe tre të tjera në atë të Serbisë. Nëntë vjet pas, asnjë nga pikat kufitare të përbashkëta të parapara në territorin e Serbisë nuk janë ndërtuar, kurse në Kosovës vetëm ajo në Bërnjak jo. Kjo për shkak të presionit të vazhdueshëm të Serbisë ndaj kryetarëve të komunës së Zubin Potokut nën arsyetimin qesharak se një shtyllë e thjeshtë elektrike duhet zhvedosur fillimisht. Atëherë lind pyetja, pse në këto zotimet të Hotit është përmendur vetëm pika kufitare në Merdare, e jo ndonjë pikë tjetër, si ajo në Jarinjë ose Bërnjak? Kjo pasi që, zotimet e Hotit, janë pikërisht në linjën tashmë të shpalluar publikisht nga presidenti i Serbisë që në veri të Kosovës të mos ndërtohet asnjë infrastrukturë e nevojshme me qëllim që atë pjesë të territorit të shndrrojë në vrimë të zezë dhe më pastaj të bëhet pjesë e negociueshme si territor.

Lëvizja VETËVENDSOJE! edhe një herë kërkon rishikimin e të gjitha marrëveshjeve të arritura deri më tani, posaçërisht ato të fushës së kufijve si dhe të gjitha pikave që nga moszbatimi i tyre është dëmtuar Kosova.

Liqeni i Ujmanit është ndërtuar me forca vetanake të Kosovës. Ai i takon Republikës së Kosovës, dhe përpjekjet për ta vënë në diskutim pronësinë mbi të përbëjnë shkelje të Kushtetutës në nenin 2, paragrafin 2, nenin 121 dhe atë 122 të saj. Projekti dhe studimi për ndërtimin e tij ekziston dhe fakti që askund në dokumente që prej fillimit të ndërtimit të tij nuk përmendet Serbia nuk mund të ndryshohet me një nënshkrim të z. Hoti. Kjo qeveri e paligjshme që po inkurajon apetitet e Serbisë duhet të rrëzohet sa më parë e vendi duhet të shkoj në zgjedhje.

Fjala e plotë e deputetit, njëherit Kryetarit të Komisionit për Bujqësi, Pylltari, Zhvillim Rural, Infrastrukturë dhe Mjedis, Liburn Aliut, në konferencën e sotme për media.

Të nderuar gazetarë,

Një ndër pikat më kritike në dokumentin e zotimeve të nënshkruar në Uashington nga z. Hoti është pika 7, pra ajo që ka të bëjë me ndarjen e Ujmanit me Serbinë.

Në atë dokument thuhet qartë se palët do të pajtohen që të bashkëpunojnë në studim të fizibilitetit për ndarjen e liqenit të Ujmanit. Pra, sipas këtij dokumenti, liqeni i Ujmanit do të ndahet. Pra, Serbia do të jetë bashkëpronare apo thënë qartë, Serbia pranohet si hisenik në Ujman.

Kjo pikë në dokumentin e nënshkruar, përbën hapje të një dere të madhe për Serbinë në Kosovë. Derën që tash e sa vite Serbia synon ta hapë me presion, pra atë të të qenit bashkëpronare dhe të diskutimit për secilën pronë në Kosovë. Këtë e arriti në Uashington me nënshkrim të palës së Kosovës. Pranimi që të diskutohet për pronësinë mbi Ujman dhe pranimi që ai të ndahet me Serbinë është precedenti i rrezikshëm që në thumb ka shkatërrimin e shtetit të Kosovës e që Serbia e synon dhe z. Hoti bashkë me delegacionin e mundësoi këtë.

Kjo pikë e marrëveshjes është në kundërshtim me Kushtetutën e Kosovës, konkretisht me nenin 2 paragrafin 2 të Kushtetutës. Integriteti territorial dhe sovraniteti i Republikës së Kosovës, të përcaktuara me këtë kushtetutë, janë elemente themelore dhe të veçanta të ekzistimit të shtetit të Kosovës.

Po ashtu, kjo pikë shkelë rëndë nenin 122 të Kushtetutës (Përdorimi i Pasurisë dhe Burimeve Natyrore). Pasuritë e Kosovës nuk mund të përvetësohen juridikisht, kontrollohen dhe menaxhohen nga një shtet tjetër, duke përfshirë edhe Ujmanin, duke ditur se këto resurse natyrore gjenden dhe janë me interes për Republikën e Kosovës.

Gjithashtu, pika 7 e marrëveshjes është në kundërshtim edhe me neni 121 të Kushtetutës, i cili nen rregullon Pronën. Pra, asnjë paragraf i këtij neni nuk lejon që prona e Republikës së Kosovës të bartet juridikisht, në asnjë shtet tjetër me asnjë bazë juridike ndërkombëtare apo vendore, e aq me pak të kontrollohet dhe menaxhohet nga shteti dhe pushteti serb.
Më tej, meqë kjo pikë e marrëveshjes e parasheh ndarjen e liqenit të Ujmanit, shumë thjeshtë do të mund të shtrohej pyetja legjitime, si do të ndahet ai? Si mund të bëhet kjo praktikisht?

E dimë që diga është në brendi të territorit të Kosovës dhe po ashtu e dimë që rrjedha e lumit është në drejtim të brendisë së territorit të Kosovës. Si po u ndaka uji i liqenit atëherë? Pra si do të ndahet liqeni?

A do të thotë që i lejohet qasje Serbisë deri te diga? Pra a do të kemi zhvendosje të kufirit, apo ne do ti paguajmë haraç Serbisë?

A është kjo pika e ndarjes së Ujmanit faktikisht në linjën e ndarjes edhe të territorit, ngjashëm me atë të zhvendosjes së trasesë së hekurudhës me kërkesë drejtpërdrejtë të Vuçiqit, i cili edhe deklaroi se ia arritëm që ta lidhim Serbinë me Kosovën përmes Merdares, që te mos lejojmë marrjen nën kontroll të stacioneve hekurudhore në veri nga Republika e Kosovës.

Apo është në linjën e shkatërrimit të sovranitetit dhe subjektivitetit të Kosovës si dhe kontestim të pronësisë mbi çdo gjë? Cila?

Ne konsiderojmë se janë të dyja bashkë. Pra nga njëra anë kontestim i çdo gjëje në Kosovë dhe nga ana tjetër ndarje. Kësisoj ka qenë edhe e koordinuar Serbia në hapat e saj edhe në raport me ndarjen, edhe në raport me Zajednicën dhe kontestimin e brendshëm.

Serbia po e siguron edhe me tej veriun përmes thellimit të ndarjes dhe godet e aspiron në çdo gjë në pjesën tjetër të Kosovës siç është Zajednica dhe politikat kontestimi shtetësisë duke synuar marrjen e pothuajse çdo gjëje pak e nga pak.

E tani të shohim se çka realisht pranoi të ndajë z. Hoti.

Liqeni i Ujmanit është ndërtuar nga viti 1972 deri në vitin 1979 nga Kosova.

Është ndërtuar me vendim të Kosovës, asokohe njësi federale si Krahinë Autonome në kuadër të Jugosllavisë në bazë të një plani ekonomik zhvillimor në fuqi të asaj kohe.

Është realizuar përmes financimit nga kredia në Bankën Botërore për Rindërtim dhe Zhvillim, për të cilën është bërë një studim i qartë i fizibilitetit dhe projekt i detajuar e që është kontrolluar në hollësi nga ekspertët e Bankës Botërore.

Për këtë kredi në vitin 1972, janë marrë edhe dy vendime të rëndësishme. Ai i Kuvendit të Krahinës Socialiste Autonome të Kosovës, për ratifikimin e Kontratës me Bankën Botërore si dhe vendimi i Ratifikimit në Kuvendin e nivelit Shtetëror Federativ të Jugosllavisë.

Në gjithë këtë vendimmarrje nuk figuron askund Serbia si palë. Dokumenti i auditimit të performancës së projektit nga Banka Botërore. Dokumenti me 75 faqe, e sqaron këtë mjaft mirë këtë.

Është kredi e aprovuar për Projektin Ujor me Shumë qëllime të Ibrit, e quajtur edhe si huaja 777, për të cilën ka marrë vendim niveli Federativ i Jugosllavisë e edhe ai i Kosovës.

Në këtë projekt gjigant të realizuar nga Kosova me forcat e saj, janë përfshirë ekspertë e edhe ndërmarrje nga e gjithë Jugosllavia asokohe.
Ky projekt ka paraparë shpronësimet e të gjitha pronave të përfshira. Dhe madje ka qenë shpronësim deri edhe në hollësi duke u shpronësuar edhe pemët e egra frutore.

Po ashtu duhet gjithmonë të kemi parasysh që ky projekt ka qenë i studiuar mirë dhe ka qenë interes publik i Kosovës, për nevojat e Kosovës, gjë që hyn si parim themelor në të drejtat ndërkombëtare për ujërat dhe pa cenim të interesit të të tjerëve.

Ky projekt ka qene në kuadër të planit zhvillimor të Kosovës i cili ka qenë i pa kontestuar nga shtetin federativ por as nga Serbia, i aprovuar dhe me leje legjitime dhe ligjërisht të rregullt.

Po ashtu ka qene në përputhje me planin e Kosovës për ujërat i cili ka qenë i aprovuar pastaj në vitin 1985 dhe i cili ka qene i pranuar ligjërisht prapë nga federata dhe i pa kontestuar nga Serbia. Ky plan e ka pasë të konsideruar ndikimin në vendet përreth.

Madje edhe në masterplanin e Serbisë për Ujërat të vitit 2002 në të cilin ata e përfshijnë Kosovën si pjesë të tyren, Ujmani, parashihet vetëm për nevoja të Kosovës. Dhe në fund, plani i fizibilitetit i pranuar nga banka Botërore nuk parasheh palë Serbinë në shfrytëzim të të mirave nga Ujmani.

Dhe tani na del z. Hoti i cili gjithë këtë punë dhe gjithë këto studime i hedh poshtë më një nënshkrim.

Ai harron se Ujmani nuk është as lum e as liqen natyral por ndërtim i Kosovës dhe pronë e Kosovës e shpronësuar me para dhe kufiri nuk mund të ngatërrohet me pronën.

Serbisë askush nuk ia ndalon rrjedhën e lumit.

Edhe nëse ¼ e liqenit të Ujmanit është jashtë, ajo në fund të fundit zgjidhet me ligje ndërkombëtare duke i pasur parasysh të gjitha faktet më larte.

Liqeni i Ujmanit nuk mund të ndahet me asnjë studim të fizibilitetit, pasi studimi i tillë tanimë është bërë që në kohën e fillimit të projektit.

Tani, kur Serbia behët hisenik dhe të kërkoje pjesën e saj nga Ujmani të cilin e ka ndërtuar Kosova me forcat e saj, çka prisni të ndodhë me ndërmarrjet dhe pronat tjera të Kosovës?

A do të na kërkojë hise tash Serbia edhe në to?

Po, sa ta kemi Avdullah Hotin me delegacionin e tij të famshëm, Serbia nuk do të ndalet, do të shkojë edhe më tej. Ajo, pra Serbia, është e inkurajuar duke e pasur përballë Avdullah Hotin me ekipin e tij përballë do të kërkojë sërish edhe më shumë, do ta shfrytëzojë momentin.

Qeveria duhet të bie sa më parë, çdo ditë e më shumë e qëndrimit të saj është dëm për Kosovën dhe për këtë jam i bindur se janë të vetëdijshëm edhe subjektet tjera politike që po qëndrojnë indiferente ndaj këtij fakti.

Liqeni i Ujmanit është ndërtuar me forca vetanake të Kosovës. Ai i takon Republikës së Kosovës, dhe përpjekjet për ta vënë në diskutim pronësinë mbi të përbëjnë shkelje të Kushtetutës në nenin 2, paragrafin 2, nenin 121 dhe atë 122 të saj. Projekti dhe studimi për ndërtimin e tij ekziston dhe fakti që askund në dokumente që prej fillimit të ndërtimit të tij nuk përmendet Serbia nuk mund të ndryshohet me një nënshkrim të z. Hoti. Kjo qeveri e paligjshme që po inkurajon apetitet e Serbisë duhet të rrëzohet sa më parë e vendi duhet të shkoj në zgjedhje.

Fjala e plotë e deputetit, njëherit Kryetarit të Komisionit për Bujqësi, Pylltari, Zhvillim Rural, Infrastrukturë dhe Mjedis, Liburn Aliut, në konferencën e sotme për media.

Të nderuar gazetarë,

Një ndër pikat më kritike në dokumentin e zotimeve të nënshkruar në Uashington nga z. Hoti është pika 7, pra ajo që ka të bëjë me ndarjen e Ujmanit me Serbinë.

Në atë dokument thuhet qartë se palët do të pajtohen që të bashkëpunojnë në studim të fizibilitetit për ndarjen e liqenit të Ujmanit. Pra, sipas këtij dokumenti, liqeni i Ujmanit do të ndahet. Pra, Serbia do të jetë bashkëpronare apo thënë qartë, Serbia pranohet si hisenik në Ujman.

Kjo pikë në dokumentin e nënshkruar, përbën hapje të një dere të madhe për Serbinë në Kosovë. Derën që tash e sa vite Serbia synon ta hapë me presion, pra atë të të qenit bashkëpronare dhe të diskutimit për secilën pronë në Kosovë. Këtë e arriti në Uashington me nënshkrim të palës së Kosovës. Pranimi që të diskutohet për pronësinë mbi Ujman dhe pranimi që ai të ndahet me Serbinë është precedenti i rrezikshëm që në thumb ka shkatërrimin e shtetit të Kosovës e që Serbia e synon dhe z. Hoti bashkë me delegacionin e mundësoi këtë.

Kjo pikë e marrëveshjes është në kundërshtim me Kushtetutën e Kosovës, konkretisht me nenin 2 paragrafin 2 të Kushtetutës. Integriteti territorial dhe sovraniteti i Republikës së Kosovës, të përcaktuara me këtë kushtetutë, janë elemente themelore dhe të veçanta të ekzistimit të shtetit të Kosovës.

Po ashtu, kjo pikë shkelë rëndë nenin 122 të Kushtetutës (Përdorimi i Pasurisë dhe Burimeve Natyrore). Pasuritë e Kosovës nuk mund të përvetësohen juridikisht, kontrollohen dhe menaxhohen nga një shtet tjetër, duke përfshirë edhe Ujmanin, duke ditur se këto resurse natyrore gjenden dhe janë me interes për Republikën e Kosovës.

Gjithashtu, pika 7 e marrëveshjes është në kundërshtim edhe me neni 121 të Kushtetutës, i cili nen rregullon Pronën. Pra, asnjë paragraf i këtij neni nuk lejon që prona e Republikës së Kosovës të bartet juridikisht, në asnjë shtet tjetër me asnjë bazë juridike ndërkombëtare apo vendore, e aq me pak të kontrollohet dhe menaxhohet nga shteti dhe pushteti serb.
Më tej, meqë kjo pikë e marrëveshjes e parasheh ndarjen e liqenit të Ujmanit, shumë thjeshtë do të mund të shtrohej pyetja legjitime, si do të ndahet ai? Si mund të bëhet kjo praktikisht?

E dimë që diga është në brendi të territorit të Kosovës dhe po ashtu e dimë që rrjedha e lumit është në drejtim të brendisë së territorit të Kosovës. Si po u ndaka uji i liqenit atëherë? Pra si do të ndahet liqeni?

A do të thotë që i lejohet qasje Serbisë deri te diga? Pra a do të kemi zhvendosje të kufirit, apo ne do ti paguajmë haraç Serbisë?

A është kjo pika e ndarjes së Ujmanit faktikisht në linjën e ndarjes edhe të territorit, ngjashëm me atë të zhvendosjes së trasesë së hekurudhës me kërkesë drejtpërdrejtë të Vuçiqit, i cili edhe deklaroi se ia arritëm që ta lidhim Serbinë me Kosovën përmes Merdares, që te mos lejojmë marrjen nën kontroll të stacioneve hekurudhore në veri nga Republika e Kosovës.

Apo është në linjën e shkatërrimit të sovranitetit dhe subjektivitetit të Kosovës si dhe kontestim të pronësisë mbi çdo gjë? Cila?

Ne konsiderojmë se janë të dyja bashkë. Pra nga njëra anë kontestim i çdo gjëje në Kosovë dhe nga ana tjetër ndarje. Kësisoj ka qenë edhe e koordinuar Serbia në hapat e saj edhe në raport me ndarjen, edhe në raport me Zajednicën dhe kontestimin e brendshëm.

Serbia po e siguron edhe me tej veriun përmes thellimit të ndarjes dhe godet e aspiron në çdo gjë në pjesën tjetër të Kosovës siç është Zajednica dhe politikat kontestimi shtetësisë duke synuar marrjen e pothuajse çdo gjëje pak e nga pak.

E tani të shohim se çka realisht pranoi të ndajë z. Hoti.

Liqeni i Ujmanit është ndërtuar nga viti 1972 deri në vitin 1979 nga Kosova.

Është ndërtuar me vendim të Kosovës, asokohe njësi federale si Krahinë Autonome në kuadër të Jugosllavisë në bazë të një plani ekonomik zhvillimor në fuqi të asaj kohe.

Është realizuar përmes financimit nga kredia në Bankën Botërore për Rindërtim dhe Zhvillim, për të cilën është bërë një studim i qartë i fizibilitetit dhe projekt i detajuar e që është kontrolluar në hollësi nga ekspertët e Bankës Botërore.

Për këtë kredi në vitin 1972, janë marrë edhe dy vendime të rëndësishme. Ai i Kuvendit të Krahinës Socialiste Autonome të Kosovës, për ratifikimin e Kontratës me Bankën Botërore si dhe vendimi i Ratifikimit në Kuvendin e nivelit Shtetëror Federativ të Jugosllavisë.

Në gjithë këtë vendimmarrje nuk figuron askund Serbia si palë. Dokumenti i auditimit të performancës së projektit nga Banka Botërore. Dokumenti me 75 faqe, e sqaron këtë mjaft mirë këtë.

Është kredi e aprovuar për Projektin Ujor me Shumë qëllime të Ibrit, e quajtur edhe si huaja 777, për të cilën ka marrë vendim niveli Federativ i Jugosllavisë e edhe ai i Kosovës.

Në këtë projekt gjigant të realizuar nga Kosova me forcat e saj, janë përfshirë ekspertë e edhe ndërmarrje nga e gjithë Jugosllavia asokohe.
Ky projekt ka paraparë shpronësimet e të gjitha pronave të përfshira. Dhe madje ka qenë shpronësim deri edhe në hollësi duke u shpronësuar edhe pemët e egra frutore.

Po ashtu duhet gjithmonë të kemi parasysh që ky projekt ka qenë i studiuar mirë dhe ka qenë interes publik i Kosovës, për nevojat e Kosovës, gjë që hyn si parim themelor në të drejtat ndërkombëtare për ujërat dhe pa cenim të interesit të të tjerëve.

Ky projekt ka qene në kuadër të planit zhvillimor të Kosovës i cili ka qenë i pa kontestuar nga shtetin federativ por as nga Serbia, i aprovuar dhe me leje legjitime dhe ligjërisht të rregullt.

Po ashtu ka qene në përputhje me planin e Kosovës për ujërat i cili ka qenë i aprovuar pastaj në vitin 1985 dhe i cili ka qene i pranuar ligjërisht prapë nga federata dhe i pa kontestuar nga Serbia. Ky plan e ka pasë të konsideruar ndikimin në vendet përreth.

Madje edhe në masterplanin e Serbisë për Ujërat të vitit 2002 në të cilin ata e përfshijnë Kosovën si pjesë të tyren, Ujmani, parashihet vetëm për nevoja të Kosovës. Dhe në fund, plani i fizibilitetit i pranuar nga banka Botërore nuk parasheh palë Serbinë në shfrytëzim të të mirave nga Ujmani.

Dhe tani na del z. Hoti i cili gjithë këtë punë dhe gjithë këto studime i hedh poshtë më një nënshkrim.

Ai harron se Ujmani nuk është as lum e as liqen natyral por ndërtim i Kosovës dhe pronë e Kosovës e shpronësuar me para dhe kufiri nuk mund të ngatërrohet me pronën.

Serbisë askush nuk ia ndalon rrjedhën e lumit.

Edhe nëse ¼ e liqenit të Ujmanit është jashtë, ajo në fund të fundit zgjidhet me ligje ndërkombëtare duke i pasur parasysh të gjitha faktet më larte.

Liqeni i Ujmanit nuk mund të ndahet me asnjë studim të fizibilitetit, pasi studimi i tillë tanimë është bërë që në kohën e fillimit të projektit.

Tani, kur Serbia behët hisenik dhe të kërkoje pjesën e saj nga Ujmani të cilin e ka ndërtuar Kosova me forcat e saj, çka prisni të ndodhë me ndërmarrjet dhe pronat tjera të Kosovës?

A do të na kërkojë hise tash Serbia edhe në to?

Po, sa ta kemi Avdullah Hotin me delegacionin e tij të famshëm, Serbia nuk do të ndalet, do të shkojë edhe më tej. Ajo, pra Serbia, është e inkurajuar duke e pasur përballë Avdullah Hotin me ekipin e tij përballë do të kërkojë sërish edhe më shumë, do ta shfrytëzojë momentin.

Qeveria duhet të bie sa më parë, çdo ditë e më shumë e qëndrimit të saj është dëm për Kosovën dhe për këtë jam i bindur se janë të vetëdijshëm edhe subjektet tjera politike që po qëndrojnë indiferente ndaj këtij fakti.

Sot, deputetët e Lëvizjes VETËVENDOSJE!, anëtarë të Komisionit për Legjislacion kanë dorëzuar kërkesën për të ftuar në raportim para komisionit Avdullah Hotin lidhur me deklarimet e tij se do të zbatohet marrëveshja për themelimin e Asociacionit të komunave me shumicë serbe, përkundër se Gjykata Kushtetuese kishte gjetur dhe konstatuar se kjo marrëveshje bie në kundërshtim me Kushtetutën e Republikës së Kosovës në 23 nene.

Avdullah Hoti, gjatë vizitës në Bruksel, dje, ka deklaruar ndër të tjera se “Ne kemi nënshkruar marrëveshje në vitin 2015 për këtë Asociacion dhe ne do ta respektojmë plotësisht atë…”. Ky qëndrim i Avdullah Hotit duke shpërfillur aktgjykimin e Gjykatës Kushtetuese është tendencë për ta vënë marrëveshjen për “Zajdenicën” mbi Kushtetutën dhe rendin kushtetues të Republikës së Kosovës. Politikisht kjo marrëveshje bosnjëzon Kosovën dhe vendosë konditat për ndarje dhe defunksionalizim të shtetit të Kosovës, kurse në kuptimin kushtetues rrënon rendin kushtetues.

Zajednica është projekt i vdekur, i shpallur antikushtetues nga Gjykata Kushtetuese pas kundërshtimit qytetarë dhe opozitarë. Avdullah Hoti nuk mund t’i imponojë Kosovës dhe popullit të saj një projekt kundërkushtetues dhe që rrënon mundësinë për një shtet unitar dhe funksional.

Siç dihet, Gjykata Kushtetuese e Republikës së Kosovës, në Aktgjykimin KO130/15, të datës 23 dhjetor 2015, ka konstatuar se Parimet e Asociacionit të komunave me shumicë serbe në Kosovë, nuk janë në përputhshmëri me frymën e Kushtetutës dhe barazinë para ligjit. Kësisoj kjo marrëveshje nuk mund të rivihet në vëmendje sado përkushtimit të Hotit për të përmbushur kërkesat e Serbisë.

Ndër të tjera në Raportin e Departamentit Amerikan të Shtetit thuhet se:

“Qeveria Kurti, që filloi mandatin në shkurt të vitit 2020, por ra në mars të vitit 2020, ndërmorri një numër hapash konkret për të luftuar korrupsionin dhe ndërhyrjet politike, por duke pasur parasysh mandatin e saj të shkurtër nuk ishte në gjendje që të institucionalizonte të gjitha masat dhe të ndryshojë perceptimin e ndërhyrjes politike në administratën publike dhe sistemin e drejtësisë”.

Mungesa e investimeve dhe zhvillimit ekonomik për shkaktar e ka elitën e vjetër politike, e zgjidhjen e ka te Qeveria Kurti. Jo te diskutimet me Serbinë dhe marrëveshjen me të.

Krimi e korrupsioni vazhdojnë të jenë ndër problematikat kryesore të vendit dhe tashmë është dëshmuar se këto fenomene nuk mund të luftohen nga ata që vetë janë përfshirë në këto fenomene. Qeveria Kurti ka vullnetin, pastërtinë dhe guximin që të merret me këtë problem që ka mbytur shoqërinë

Kryetarja e Komisionit për Çështjet e Sigurisë dhe Mbrojtjes, znj. Fatmire Kollçaku Mulhaxha dhe Kryetari i Komisionit për Bujqësi, Pylltari, Zhvillim Rural, Infrastrukturë dhe Mjedis, z. Liburn Aliu, bazuar në përgjegjësitë e tyre dhe brenda fushëveprimtarive të këtyre komisioneve kanë ftuar Avdullah Hotin dhe Arban Abrashin për raportim.

Në Komisionin për Çështjet e Sigurisë dhe Mbrojtjes është ftuar Hoti që të raportojë lidhur me dhënien e pëlqimit për hapjen dhe operacionalizimin e vetëm të pikës kufitare në Merdare, madje duke e trajtuar atë si pikëkalimi dhe jo si pikë kufitare në mes të dy shteteve. Po ashtu shpërfillja e hapjes edhe të pesë pikave tjera kufitare përgjatë vijës kufitare lë hije dyshimi të trasimit të rrugës për planet e Serbisë për të pamundësuar qasjen e institucioneve të Kosovës në pjesën veriore qoftë edhe përmes qarkullimit nëpërmjet pikave kufitare.

Ndërsa, Arban Abrashi është ftuar që të raportojë lidhur me zotimet e dhëna në takimin e 4 shtatorit në Uashington për ndërtimin e akseve rrugore dhe hekurudhore që lidhin Republikën e Kosovës me Serbinë në drejtim të Merdares, duke devijuar linjën hekurudhore për në Leshakë. Devijimi i linjës hekurudhore nga Leshaku për në drejtim të Merdares sipas kërkesës së Serbisë është në kundërshtim me interesat e Republikës së Kosovës. Ngjashëm me hapjen e vijës kufitare vetëm në Merdare, edhe akset rrugore dhe hekurudha në drejtim të njëjtë po bëhet ndër tjera për të shmangur kontrollin e Kosovës mbi veriun e vendit. Infrastruktura rrugore dhe hekurudhore në Kosovë duhet t’i përgjigjet interesave të shtetit të Kosovës dhe popullit të saj. Këto nuk duhet të konceptohen e ndërtohen si infrastrukturë që mundësojnë pretendimet e Serbisë dhe që pengojnë interesin e Kosovës për shtrirjen e sovranitetit në veriun e vendit.

Ditë më parë deputetët e Lëvizjes VETËVENDOSJE! kanë dorëzuar edhe kërkesa tjera për të raportuar në komisione parlamentare lidhur me politikën e jashtme, ekonominë, të pagjeturit, viktimat e dhunës seksuale, Ujmanin, minishengenin, bisedat për Zajednicën, ata që po i quajnë të “zhvendosurit” dhe për shpenzimet e një delegacioni të stërmadh në Uashington. Ne presim që edhe kryetarët e komisioneve që drejtohen nga deputetë të partive tjera politike të veprojnë me përgjegjësi dhe të caktojnë mbledhjet e komisioneve siç janë kërkuar nga deputetët e Lëvizjes dhe të ftohen për raportim Avdullah Hoti dhe anëtarët tjerë të delegacionit të tij.

Sot, Lëvizja VETËVENDOSJE! mbajti konferencën e tretë këtë javë në lidhje me zotimet e z. Hoti në Uashington. Kësaj radhe nënkryetari, Besnik Bislimi dhe deputeti dhe njëherit kryetari i Komisionit Parlamentar për Buxhet dhe Financa, Hekuran Murati folën për aspektin ekonomik të atyre zotimeve.

Nënkryetari Bislimi tha se mënyra se si është shtruar çështja e normalizimit të raporteve në mes të Kosovës dhe Serbisë, si normalizim ekonomik me vende të reja pune që i paraprinë normalizimit politik, mohon të gjitha njohuritë që vijnë nga përvojat e deritanishme të kësaj përpjekje për normalizim.

“Nuk ekziston as edhe një studim i vetëm, që origjinën e problemeve mes Kosovës e Serbisë, apo edhe terapinë për zgjidhjen e tyre e sheh tek ekonomia. Janë vetëm tre rrafshe në të cilat është përmendur ekonomia deri më tani në kontekstin e konfliktit Kosovë Serbi. Së pari Serbia njëanshëm ka gëzuar qasje të lirë në tregun e Kosovës duke shkatërruar bizneset kosovare, dhe njëkohësisht ka pamundësuar si importet nga Kosova ashtu edhe kalimin transit të eksporteve kosovare drejt Bashkimit Evropian. Këtë e ka bërë sistematikisht dhe me tolerim të bashkësisë ndërkombëtare duke aplikuar një laramani të barrierave jo-tarifore. Së dyti, Serbia ka tentuar në vazhdimësi që resurset e pasura minerale të Kosovës t’i bëjë pjesë të dialogut. Dhe së treti, duke minuar përpjekjet për integrim të Kosovës, Serbia në fakt po pengon bizneset e Kosovës që të avancohen dhe përfitojnë nga ekonomia e shkallës dhe qasja në tregjet dhe financat e Bashkimit Evropian. Pra problemi Kosovë-Serbi asnjëherë dhe në asnjë rrethanë nuk ka qenë i ndikuar nga mungesa e bashkëpunimit ekonomik dypalësh, rrjedhimisht edhe opsionet për zgjidhje të këtij konflikti nuk kanë se si orientohen drejt kësaj recete”, tha Bislmi.

Tutje, Bislimi theksoi se zotimet që i nënshkroi z. Hoti me vetveten në Uashington vetëm në margjinë e prekin fushën e ekonomisë. Ai listoi tri efekte ekonomike të tyre:

1. Premtimet për kredi miliardëshe për ndërtim të autostradës dhe hekurudhës me Serbinë. Kjo autostradë dhe kjo hekurudhë (përfshirë këtu edhe një linjë ajrore të dakorduar më herët Prishtinë-Beograd) gëzojnë zero avantazh ekonomik në terma të analizës së kostos dhe përfitimit. Në fakt me kredi që do paguante Kosova, pala kosovare do të arrinte tri gjëra: do të rriste barrën e borxhit publik për gjeneratën e ardhshme, pa ndonjë kundërvlerë me peshë; do të ulte koston e bizneseve serbe për qasje në tregun e Kosovës dhe Shqipërisë, dhe përmes kësaj do të ulte fuqishëm konkurrueshmërinë e bizneseve vendore duke u dhënë atyre goditjen përfundimtare.

2. Hyrja e Kosovës në minishengen, që në fakt është përmbushje e kërkesave të palës serbe, vetëm i mundëson ekonomisë së saj qasje të papenguar në ekonominë e Kosovës.

3. Lejimi i të drejtave të shfrytëzimit të resurseve ujore të Ujmanit (ku Kosova ka të shpronësuara të gjitha pronat përreth tij, edhe atë me çmim shumëfish më të lartë se vlera e tregut dhe përmes kredisë ndërkombëtare) edhe për palën serbe. Kosova që njihet si vendi me mungesën më të madhe të ujit në nivel evropian, e rëndon edhe më tej situatën e saj, si të furnizimit me ujë të pijes për disa qytete, aftësinë për të ujitur dhjetëra mijëra hektarë toke; furnizim të termo-elektranave, duke rritur për pak përqindje furnizimin me energji të palës serbe. Shumë dëm për ekonominë e Kosovës, për vetëm pak përfitime për palën serbe. Dhe për palën serbe është evidente se shumë më i rëndësishëm se e drejta e shfrytëzimit të resurseve ujore të Ujmanit mbetet precedenti i hapjes së temës së resurseve natyrore të vendit si objekt negocimi me Serbinë.

“Është e qartë se asnjëra nga këto pika ndaras, e sidomos jo të gjitha bashkë nuk i sjellin ato që janë premtuar. As nuk sjellin njohje, as vende pune, e as progres ekonomik. Në fakt këto zotime e largojnë Kosovën edhe më tej nga zgjidhja finale e mosmarrëveshjeve me Serbinë,” tha Bislimi.

Kurse deputeti Hekuran Murati foli për zotimin rreth minishengenit. Ai kujtoi deklaratat e z. Hoti kundër minishengenit, dhe ato ku ai thoshte se nuk do të nënshkruante asgjë që bie ndesh me interesin e vendit. Të gjitha këto ranë poshtë nën arsyetimin “na e kërkuan miqtë tanë” dhe kjo tregon se sa mashtrues e të papërgjegjshëm janë këta, tha Murati.
Ai po ashtu shtroi çështjen e emërtimit “zonë e minishengenit”, duke kujtuar se emërtime të tilla vijnë nga vendi ku ato marrëveshje nënshkruhen.

“Zona e Shengenit” quhet e tillë për shkak se është nënshkruar në Shengen. Ky zotim për zonën e minishengenin është nënshkruar në Novi Sad, andaj do të duhej të quhej zona e Novi Sadit, dhe do të duhej thënë që kjo qeveri e paligjshme ka nënshkruar që ta bëjë Kosovën pjesë të Novi Sadit”, tha Murati.
Sipas Muratit Kosova lëre se nuk përfiton asgjë nga ky zotim për minishengen, por edhe rrezikon të humbë tutje.

“Jemi shteti më i dobët në rajon dhe nuk kemi as çfarë të eksportojmë, e as ndonjë avantazh tjetër në raport me shtetet që na rrethojnë. Nuk kemi kufizim as me ndonjë shtet Evropian që do të mund të përfitonim nga kjo. Pra, e tëra kjo po bëhet për ta favorizuar Serbinë, që ekonomikisht si shtet është më i fortë dhe tash përveç tregut të Kosovës do ta ketë edhe atë të Shqipërisë me korridoret e hapura dhe portin në Adriatik.”

Në fund, Murati kujtoi po ashtu zhurmën e madhe që është bërë më parë kur është përmendur hapja e korridorit të Durrësit për Serbinë në këmbim të njohjes prej saj.

“Ky delegacion që çirrej atëherë dhe tundte grushtin duke thënë se nuk bënë t’i ofrohet Serbisë asnjë korridor, e as në këmbim të njohjes, tash shkuan atje edhe ja dhanë korridorin pa marrë asgjë. Do të thotë nuk i morën asgjë Serbisë, por ja ofruan korridorin e madje-madje edhe u zotuan që investimin për ndërtimin e korridorit do ta bëjmë ne, duke marrë kredi. Kosova nuk përfiton asgjë nga këto zotime, por vetëm Serbia e cila siguron dominim të tregut rajonal dhe dalje në detin Adriatik”, përfundoi Murati

Kryetarja e Komisionit për Çështjet e Sigurisë dhe Mbrojtjes, znj. Fatmire Kollçaku Mulhaxha dhe Kryetari i Komisionit për Bujqësi, Pylltari, Zhvillim Rural, Infrastrukturë dhe Mjedis, z. Liburn Aliu, bazuar në përgjegjësitë e tyre dhe brenda fushëveprimtarive të këtyre komisioneve kanë ftuar Avdullah Hotin dhe Arban Abrashin për raportim.

Në Komisionin për Çështjet e Sigurisë dhe Mbrojtjes është ftuar Hoti që të raportojë lidhur me dhënien e pëlqimit për hapjen dhe operacionalizimin e vetëm të pikës kufitare në Merdare, madje duke e trajtuar atë si pikëkalimi dhe jo si pikë kufitare në mes të dy shteteve. Po ashtu shpërfillja e hapjes edhe të pesë pikave tjera kufitare përgjatë vijës kufitare lë hije dyshimi të trasimit të rrugës për planet e Serbisë për të pamundësuar qasjen e institucioneve të Kosovës në pjesën veriore qoftë edhe përmes qarkullimit nëpërmjet pikave kufitare.

Ndërsa, Arban Abrashi është ftuar që të raportojë lidhur me zotimet e dhëna në takimin e 4 shtatorit në Uashington për ndërtimin e akseve rrugore dhe hekurudhore që lidhin Republikën e Kosovës me Serbinë në drejtim të Merdares, duke devijuar linjën hekurudhore për në Leshakë. Devijimi i linjës hekurudhore nga Leshaku për në drejtim të Merdares sipas kërkesës së Serbisë është në kundërshtim me interesat e Republikës së Kosovës. Ngjashëm me hapjen e vijës kufitare vetëm në Merdare, edhe akset rrugore dhe hekurudha në drejtim të njëjtë po bëhet ndër tjera për të shmangur kontrollin e Kosovës mbi veriun e vendit. Infrastruktura rrugore dhe hekurudhore në Kosovë duhet t’i përgjigjet interesave të shtetit të Kosovës dhe popullit të saj. Këto nuk duhet të konceptohen e ndërtohen si infrastrukturë që mundësojnë pretendimet e Serbisë dhe që pengojnë interesin e Kosovës për shtrirjen e sovranitetit në veriun e vendit.

Ditë më parë deputetët e Lëvizjes VETËVENDOSJE! kanë dorëzuar edhe kërkesa tjera për të raportuar në komisione parlamentare lidhur me politikën e jashtme, ekonominë, të pagjeturit, viktimat e dhunës seksuale, Ujmanin, minishengenin, bisedat për Zajednicën, ata që po i quajnë të “zhvendosurit” dhe për shpenzimet e një delegacioni të stërmadh në Uashington. Ne presim që edhe kryetarët e komisioneve që drejtohen nga deputetë të partive tjera politike të veprojnë me përgjegjësi dhe të caktojnë mbledhjet e komisioneve siç janë kërkuar nga deputetët e Lëvizjes dhe të ftohen për raportim Avdullah Hoti dhe anëtarët tjerë të delegacionit të tij.

Kryetari i Lëvizjes VETËVENDOSJE!, Albin Kurti, i shoqëruar nga ish zëvendësministri i Integrimeve Evropiane, z. Taulant Kryeziu, zëdhënësi i Lëvizjes, z. Përparim Kryeziu dhe asistentja ekzekutive e Kryetarit, znj. Valë Gjonbalaj, priti në takim mirëseardhës Shefin e sapo emëruar të Zyres së Bashkimit Evropian (BE)/Përfaqësuesin special të BE-së në Kosovë, ambasadorin Tomáš Szunyog dhe zëvendës shefin e Zyres së BE-së, z. Riccardo Serri.

Duke qenë ky takim i parë pas emërimit të z. Szunyog si ambasador i BE-së në Kosovë, kryetari Kurti i uroi fillim të mbarë në detyrën e tij të re, si dhe shprehu gatishmërinë e tij për të vazhduar bashkëpunimin e ngushtë me Zyren e BE-së në Kosovë. Ambasadori Szunyog e njoftoi kryetarin Kurti mbi synimet e tij gjatë mandatit të tij katër vjeçar, e të cilat synime kanë për qendër të vëmendjes zhvillimin ekonomik dhe krijimin e vendeve të reja të punës në Kosovë. Ai tha se e ardhmja e vetme për Kosovën është në BE, dhe se kjo duhet të konsiderohet si përfundim i pashmangshëm e jo si alternativë. Tutje ai paralajmëroi planin e ri të investime të BE-së në Kosovë, duke filluar nga fillimi i tetorit të këtij vitit.

 Në anën tjetër, kryetari Kurti e njoftoi se për të dhe Lëvizjen VETËVENDOSJE!, zhvillimi ekonomik dhe krijimi i vendeve të reja të punës, bashkë me shtetin e së drejtës që lufton korrupsionin, përbëjnë boshtin e platformës qeverisëse, e cila është synuar gjatë Qeverisë Kurti dhe do të jetësohet gjatë Qeverisë Kurti 2. Ekonomia dhe zhvillimi i saj janë tejet të rëndësishme dhe duhet të trajtohen ashtu, pra si prioritet kryesor. Ajo është diga që parandalon migrimin e mëtutjeshëm të qytetarëve tanë jashtë Kosovës dhe në të njëtën kohë është ura që mundëson rikthimin e trurit në Kosovë. Sa i përket relacionit të Kosovës me BE-në, z. Kurti shprehu përkushtimin për integrim evropian dhe reforma të gjithanshme. Megjithatë, për Kosovën sikurse dhe për pesë shtetet tjera të Ballkanit Perëndimor nevojitet një vizion dhe lidership më i fortë i BE-së në këto kohëra dinamike e të krizave të ndryshme. 

Sot, në ambientin e jashtëm të Kuvendit të Kosovës, Lëvizja VETËVENDOSJE! organizoi një konferencë për media ku foli nënkryetarja e Kuvendit Arbërie Nagavci.

Nagavci e filloi fjalën me një rikujtim të kërkesave që ka bërë Lëvizja VETËVENDOSJE! për raportim të z. Hoti në parlament në lidhje me zotimet dhe koncesionet e tij ndaj Serbisë, dhe kërkesës për raportim në komisionet si ai i punëve të jashtme dhe diasporë; ekonomi, punësim, tregti, industri, ndërmarrësi dhe investime strategjike; të drejtat e njeriut dhe barazi gjiniore, dhe në komisionin për mbikëqyrje të financave publike.

Tutje, Nagavci theksoi se një kryeministër që ka mandat të kontestuar në Gjykatën Kushtetuese, te qytetarët, e që nuk gëzon mbështetjen as brenda koalicionit të tij qeverisës, nuk mund të bëjë zotime e koncesione në emër të Republikës së Kosovës.

Ajo po ashtu kujtoi se qeveria e paligjshme Hoti pas heqjes dorë nga reciprociteti, e tani edhe nga aplikimi për anëtarësim të Republikës së Kosovës në organizata ndërkombëtare, sa për t’i jap hapësirë bisedimeve, përbën shkelje të rëndë të kushtetutës.

“Kjo gjë nuk i lejohet asnjë individi, aq më pak këtij kryeministri pa legjitimitet. Madje kjo gjë nuk mund të bëhet as nga Kuvendi sepse nuk mund të hiqet dorë nga vetja, kjo është e barasvlershme me sovranitetin dhe vetë qenien e Republikës. Ky është pezullim i Republikës,” tha ajo.

“Kjo pikë e ujdisë Hoti-Vuciq prekë shumë dimensione të jetës, vetëm në fushën e arsimit kjo nënkupton se ne nuk do të aplikojmë në Asociacioni Evropian për Sigurimin e Cilësisë në Arsimin e Lartë (ENQA), nga ku buron vlefshmëria e diplomave të fëmijëve tanë.”

Duke sjellë në vëmendje deklarimet e Hotit në Kuvendin e Republikës që platformë e vetme në bisedime do të jetë Kushtetuta, dhe deklaratat tjera të tij kundër minishengenit dhe kundër dhënies së resurseve të Kosovës, nënkryetarja Nagavci kujtoi sërish se të gjitha këto i hodhi poshtë kryeministri i paligjshëm Hoti, i cili lëre se nuk përmendi njohje të Kosovës, por edhe emrin Republikë e hoqi nga dokumenti i nënshkruar në Uashington.

Nagavci u bëri thirrje partive opozitare dhe deputetëve brenda koalicionit qeverisës që janë të pakënaqur me avazin e dëmshëm e të rrezikshëm të kësaj qeverie të paligjshme në Uashington e Bruksel, që t’i japin nënshkrimet për mocionin e shkarkimit të saj.

“Ata mund të japin nënshkrimin për mocionin e mosbesimit ndaj kësaj qeverie. Nëse hezitojnë akoma ta nënshkruajnë atë, ata faktikisht as nuk mund të konsiderohen si opozitë e janë përgjegjës po aq sa Hoti dhe kjo qeveri”, tha ajo.

Nagavci tha se presim që të hënën të caktohet sa më parë seanca e radhës ku z. Hoti do të ballafaqohet me deklaratat e tij kundërthënëse, me veprimet që bien ndesh me zotimet që ka bërë para deputetëve jo më larg se në qershor e korrik të këtij viti.

“Kjo Qeveri duhet të shkojë e zgjedhje e reja dhe demokratike të organizohen sa më parë. Nuk mundet të sjellë marrëveshje a aranzhime të mira një Qeveri pa legjitimitet e me zyrtar që japin zotime që si mbajnë, e që gënjejnë në Kuvendin e Republikës së Kosovës,” theksoi ajo në fund.

Sot, deputetët e Lëvizjes VETËVENDOSJE! kanë dorëzuar kërkesat urgjente për raportim të Avdullah Hotit dhe ministrave që u bënë pjesë të delegacionit apo që kanë përgjegjësi mbi koncensionet antikushtetuese dhe të paligjhshme në letrën e nënshkruar me 4 shtator në Washington DC dhe në takimet e Brukselit me Vuçiqin me 7 shtator.

Kërkesa për raportim lidhur me Politikën e Jashtme, Ekonominë, të pagjeturit, viktimat e dhunës seksuale, Ujmanin, Minishengenin, bisedat për Zajednicën, ata që po i quajnë të “zhvendosurit” dhe për shpenzimet e një delegacioni të stërmadh në Washington.

Deputetët anëtarë të Komisionit për Punë të Jashtme dhe Diasporë përmes një kërkese zyrtare kanë ftuar z. Hotin për raportim në Komision për arsye se lista e zotimeve të bëra në letrën e 4 shtatorit, është një listë me përfitime për Republikën e Serbisë në kurriz të subjektivitetit, integritetit dhe sovranitetit të shtetit të Kosovës. Që nga bërja hisedare Serbinë në shfrytëzimin e resurseve shtetërore të Republikës së Kosovës, pranimi i mini-shengenit si një ide dhe projekt i Serbisë për të garantuar hegjemoninë ekonomike e tregtare, vënies në funksion të këtij synimi të infrastrukturës rrugore e hekurudhore të Kosovës e deri tek dalja në detin Adriatik si një ëndërr e kamotshme e shtetit të Serbisë, e heqja dorë nga anëtarësimi në organizata ndërkombëtare të Republikës së Kosovës, janë të gjitha në kundërshtim me interesat e Kosovës e krejtësisht në shërbim të Serbisë.

Ndërsa, anëtarët e Komisionit për Ekonomi, Punësim, Tregti, Industri, Ndërmarrësi dhe Investime Strategjike kanë bërë kërkesë për raportim të Avdullah Hotit lidhur me nënshkrimin e tij për të ndarë shfrytëzimin e Liqenin e Ujmanit me Serbinë dhe pranimin e Mini-Shëngenit për të cilin fuqishëm gjithmonë e ka kundërshtuar edhe vetë ai. Liqeni i Ujmanit është pasuri e shtetit të Kosovës, pronë e Ndërmarrjes Publikë Ibër-Lepencë, i ndërtuar nga institucionet e Kosovës. Ndërsa, Kushtetuta e Republikës së Kosovës garanton resurset shtetërore. Po ashtu, bërja pjesë e minishengenit, si një projekt dhe ide e Serbisë dëmton interesat e Kosovës.

Në anën tjetër anëtarët e Komisionit për të Drejtat e Njeriut, Barazi Gjinore, për Personat e pagjetur dhe Peticione nga Lëvizja VETËVENDOSJE! kanë thirrur Zëvendëskryeministrin Driton Selmanaj për raportim si pjesë e delegacionit të Kosovës në takimin me delegacionin e Serbisë, të cilët mënyra se si kanë trajtuar çështjen e personave të zhdukur dhe se si nuk i kanë adresuare fare cështjen e viktimave të dhunës seksuale gjatë luftës në Kosovë. Qendrimi i këtij delegacioni është i turpshëm dhe ofendues për të gjitha viktimat dhe popullin e Kosovës. Çështja e të pagjeturve dhe viktimave të dhunimeve do të duhej të ishte prioriteti themelor i institucioneve si kërkesë e padiskutueshme dhe e pakushtëzuar. Serbia ka ndjekur politika shtetërore gjenocidale. Shteti i Serbisë i ka të gjitha informacionet për varrezat masive dhe për fatin e të pagjeturve. Po ashtu dhe mbi përgjegjësit dhe urdhënësit e dhunimeve seksuale gjatë luftës. Refuzimi për të zbardhur këtë çështje dhe për të kthyer trupat është vazhdim i lojës më vuajtjet e familjeve që kërkojnë trupat e të dashurve të tyre dhe dinjitetin e Kosovës si shtet. Ndërsa fshehja e heshtja për dhunimet seksuale si aparat i luftës është edhe më e rëndë.

Takimi i 4 shtatorit përveç lëshimeve dhe nënshtrimit përballë Serbisë u karakterizua edhe nga përbërja masive e delegacionit të Kosovës, të cilët me qëndrimin e gjatë para dhe pas takimit i kanë shkaktuar shpenzime të mëdha e të panevojshme buxhetit të shtetit. Lidhur me këtë, deputetët e Lëvizjes, anëtarë të Komisionit Për Mbikëqyrjen e Financave Publike kanë ftuar Avdullah Hotin që të raportojë lidhur me shpenzimet e bëra të delegacionit të Kosovës gjatë qëndrimit në SHBA. Përkitazi me këtë çështje, deputetët tanë kanë kërkuar edhe qasje në dokumentet publike në Zyrën e Kryeministrit me qëllim të ofrimit të transparencës për të gjitha shpenzimet e udhëtimit, qëndrimit dhe mëditjeve për delegacionin që ka marrë pjesë në këtë takim.

Sot, Lëvizja VETËVENDOSJE! organizoi konferencë për media në lidhje me letrat e nënshkruara në Shtëpinë e Bardhë nga Avdullah Hotit dhe nga Aleksander Vuçiqi. 

Glauk Konjufca dhe Albulena Haxhiu thanë se definicioni i atij takimi është nënshtrim pa njohje. Sipas tyre ato letra përmbajnë nënshkrimin personal të Hotit dhe qeverisja e ardhshme e Lëvizjes VETËVENDOSJE! nuk ka dhe nuk ndjenë kurrfarë obligimi as ligjor, as kushtetues e as ndërkombëtar që t’i qëndrojë prapa nënshkrimit të një kryeministri të paligjshëm. Konjfuca dhe Haxhiu, gjithashtu iu bënë thirrje pjesës së LDK-së dhe NISMA-s, që janë kundër atij dokumenti, por edhe PDK-së dhe AAK-së që kanë shprehur pakënaqësi, që t’i japin nënshkrimet për ta shkarkuar këtë qeveri.

Glauk Konjufca foli për të gjitha pikat e nënshkruara në letër, duke filluar nga tërheqja e kryeministrit Hoti prej njohjes nga Serbia që ishte në rend të ditës, e deri te dhënia e resurseve natyrore që sipas tij përbën një shkelje të rëndë edhe kushtetuese. Ai tha se pa njohje nuk mund të zgjidhet asgjë mes Kosovës dhe Serbisë dhe se Kosova nuk ka asnjë obligim për t’i dhënë diçka Serbisë për ta siguruar njohjen prej saj.

Duke iu referuar çështjes së minishengenit, Konjufca tha se ëndërr e kamotshme e Serbisë qëkur Kosova e shpalli pavarësinë është të mos ketë vijë kufitare me Kosovën. Me bilancin e shkëmbimit tregtar 1 me 15 në favor të Serbisë, heqja e kufirit i leverdisë Serbisë, kurse një vijë kufitare e fortë me të është interes shtetëror i Republikës tonë.

Konjufca bëri thirrje që partitë që janë njëmend opozitare dhe ata deputet të qeverisë që janë të pakënaqur rreth asaj që ndodhi në Uashington e që po pritet të vazhdojë në Bruksel, t’i japin nënshkrimet sa më parë për ta rrëzuar këtë qeveri.

Albulena Haxhiu tha se zotimet e nënshkruara nga kryeministri që e ka mandatin e kontestuar në Gjykatën Kushtetuese por edhe nga qytetarët janë zotime të dëmshme dhe cenojnë dispozitat kushtetuese që kanë të bëjnë me integritetin territorial dhe sovranitetin e vendit.

“Shkuan për njohje nga Serbia dhe përfunduan duke u pajtuar që të hiqet termi Republikë nga dokumentet e nënshkruara, që ia humbë karakterin publik dhe formën e qeverisjes shtetit të Kosovës duke e bërë këtë në kundërshtim të nenit 4 të Kushtetutës së Republikës së Kosovës në të cilën është përcaktuar qartë edhe forma e qeverisjes.”

“Në pikën 7, përmendet studimi i fizibilitetit me qëllim të ndarjes së liqenit të Ujmanit. Është kundër të drejtës ndërkombëtare të ujërave që ujërat territoriale të një shteti të barten juridikisht te shteti tjetër. Kjo pikë është në kundërshtim me Kushtetutën e Kosovës konkretisht me nenin 2 paragrafin 2 të saj, nenin 122 të Kushtetutës ku flitet për përdorimin e pasurisë dhe burimeve natyrore  dhe gjithashtu nenin 121 të Kushtetutës i cili rregullon pronën.”

Haxhiu potencoi se moratoriumi njëvjeçar është heqje dorë nga vetja që sjell pasoja të rënda e të pariparueshme për shtetësinë dhe Republikën tonë.

“Kur Serbia merr pjesë nga territori apo sovraniteti i vendit, apo kur ka tendenca qoftë për ta ndarë Kosovën ose bosnjëzuar atë, neve nuk na duhet asgjë njohja nga Serbia. Njohja ka kuptim vetëm kur zotëron pasuri publike që gjenden brenda territorit të vendit dhe ushtron sovranitetin shtetëror në tërë Republikën e Kosovës. Ky është edhe kushti i domosdoshëm për ekzistimin e shtetit dhe mirëqenien e qytetarëve”, tha ajo.